Psychoterapia
Terapia i rozwój, pomoc w pracy z uzależnieniami, depresją i rozstaniem
![](http://terapiaprocesu.pl/wp-content/uploads/2019/06/therapist-05.png)
Psychoterapia indywidualna dla dorosłych
![](http://terapiaprocesu.pl/wp-content/uploads/2019/06/therapist-04.png)
Terapia par
![](http://terapiaprocesu.pl/wp-content/uploads/2019/06/therapist-03.png)
Warsztaty rozwojowe
![](http://terapiaprocesu.pl/wp-content/uploads/2019/06/Kasia-pop.jpg)
O mnie
Jestem psychoterapeutką pracującą w nurcie psychologii zorientowanej na proces. Ukończyłam Studium Psychoterapii Programu Licencyjnego Instytutu Psychologii Procesu w 2015 roku i obecnie, w ramach Szkolenia Dyplomowego, posiadam uprawnienia do prowadzenia terapii indywidualnej, terapii par oraz pracy z grupami pod superwizją.
Ukończyłam roczne Studium Polityki Relacji i roczny Kurs Coachingu metodą psychologii procesu. Moje szkolenia objęły około 1000 godzin warsztatowych prowadzonych przez polskich i zagranicznych nauczycieli. Z wykształcenia jestem kulturoznawcą i arteterapeutką (studium ukończone w Polskim Instytucie Ericksonowskim) oraz absolwentką Podyplomowego Studium Zarządzania Personelem i Podyplomowego Studium Warsztatu Treningu Grupowego.
Z Psychologią Zorientowaną na Proces zetknęłam się w 2003 roku i od tego czasu jestem zafascynowana tą metodą – najpierw wykorzystując ją we własnym rozwoju, a potem pogłębiając wiedzę, aby móc pomagać innym.
W wolnych chwilach podróżuję w nietypowe miejsca. Ciekawi mnie poznawanie innych kultur, rozmowy z mieszkańcami, a przede wszystkim obserwacja widocznych między nimi różnic i podobieństw. Uwielbiam naturę, zwierzęta i kontakt z przyrodą.
![](http://terapiaprocesu.pl/wp-content/uploads/2019/06/Kasia-B-335.jpg)
Decydując się na terapię znajdziesz pomoc w obszarach:
-
problemy interpersonalne, w tym samotność, samokrytyka, brak poczucia sprawczości, brak pewności siebie
-
depresja oraz inne zaburzenia nastroju
-
żałoba oraz żal po stracie (po rozstaniu)
-
problemy DDA (Dorosłych Dzieci Alkoholików) i DDD (Dorosłych Dzieci pochodzących z rodzin Dysfunkcyjnych)
-
kłopoty relacyjne i rodzinne: nadużycia, przemoc, zazdrość, zdrada
-
nerwica i stany lękowe
-
zaburzenia snu
-
seksualność: akceptacja orientacji seksualnej, bycie w mniejszości.
-
uzależnienia od substancji, od pracy, od zachowań (hazard, sprzęty elektroniczne)
-
stany związane z utratą zdrowia
-
praca z wewnętrznym krytykiem, radzenie sobie z krytyką zewnętrzną
-
sytuacje problematyczne w pracy: problem z autorytetem, zwolnienie, mobbing, poszukiwanie pracy
-
problemy z ciałem, z akceptacją i jedzeniem
-
poronienia, bezpłodność -zależność od rodziców ( u młodych dorosłych), szukanie samodzielności
Pierwsze kroki w psychoterapii
Zadzwoń: 660 76 23 07
Jeżeli chcesz umówić się na konsultacje lub wstępnie porozmawiać i sprawdzić czy psychoterapia jest dobrym dla Ciebie wyborem – zadzwoń. Jestem dostępna w godzinach 9-17 jeśli nie będę mogła rozmawiać na pewno oddzwonię.
Napisz: kjazdzewska@op.pl
Nie musisz dzwonić, jeśli wolisz – napisz. Opisanie problemu w mailu to bezpieczna i komfortowa forma komunikacji ze mną. Wybierz ten sposób jeśli swobodniej i pewniej czujesz się pisząc. Zapewniam pełną dyskrecję i szybką odpowiedź.
Umów się na konsultacje
Nasze pierwsze spotkanie będzie miało charakter konsultacji. To ważny moment przyszłej współpracy, czas na zapoznanie się i przekonanie czy jestem właściwą dla Ciebie terapeutką. Jeśli tak, zaproponuję Ci kontrakt terapeutyczny, który jest zbiorem zasad według których odbywać się będą nasze sesje. Postaramy się określić charakter problemu, zaproponuję wstępnie długość planowanej terapii, opowiem o metodach, które wykorzystuję w swojej pracy. Ustalimy także kwestie formalne, takie jak terminy, zasady odwoływania sesji, a także ich cenę.
![](http://terapiaprocesu.pl/wp-content/uploads/2019/06/logo-2.png)
Psychoterapia procesu
Twórcą psychoterapii procesu, inaczej nazywanej Psychologią Zorientowaną na Proces, czyli POP (ang. Process Oriented Psychology) jest Arnold Mindell. Mindell jest amerykańskim psychoterapeutą, psychologiem, analitykiem jungowskim a także fizykiem. Obecnie POP to jedna z najszybciej rozwijających się metod świadomego wspierania indywidualnej przemiany. Z psychoterapią procesu zetknęłam się w 2003 roku i od tego czasu jestem zafascynowana tą metodą. Najpierw wykorzystałam ją we własnym rozwoju, a potem pogłębiałam wiedzę, aby móc pomagać innym.
Dlaczego wybrałam właśnie ten nurt psychoterapii? Podoba mi się jej naturalność – zwana przez jej twórcę „nauką naturalną” ma szacunek do inności, różnorodności i do każdego rodzaju doświadczeń. Dając miejsce wszystkiemu, co klient przeżywa nie ocenia lecz przyjmuje, niczego nie nakazuje, podążając za tym, co ma się wydarzyć. W ten sposób uczymy się od siebie samych – słuchając i obserwując sygnały, które sami wysyłamy stopniowo odkrywamy dokąd prowadzi nas własny proces.
Unikalny dla każdego człowieka proces jest tu narzędziem przemiany, natomiast zadaniem terapeuty jest pomoc w jego odkryciu, dostrojeniu się i uważnym podążaniu za nim. POP jest metodą, która w problemach widzi rozwiązania. Dzięki pracy na różnych poziomach uwagi świadomość klienta ulega poszerzeniu, co pozwala na odszukanie źródła problemu i zobaczenie rozwiązania. Poszerzenie świadomości prowadzi także do lepszego samopoznania i akceptacji, a tym samym większej wiary w siebie, dojrzałości i poczucia sprawczości.
Terapeuta posługujący metodą POP oferuje nowe sposoby radzenia sobie z obszarami doświadczenia, które są odbierane jako problematyczne lub bolesne. Pracuje ze snami – wchodząc w świat snu pozwala na odnalezienie zasobów potrzebnych klientowi w chwili obecnej. Uważnie obserwuje zajmując się symptomami fizycznymi, pracując z ciałem i relacjami.
Psychologia zorientowana na proces jest uniwersalna. Metodą Pop można pracować indywidualnie, z parami, z grupami a także z wielkimi procesami zachodzącymi w świecie. Można ją zastosować do pracy z konfliktem w instytucji, organizacji a także w problemach pojawiających się w większych grupach społecznych.
FAQ
1. Czy podczas terapii będzie trzeba wszystko opowiadać od początku? Czy terapeuta będzie mówił, czy to raczej będzie moja rola?
Na początku każdej sesji terapeuta pytam nad czym klient chce pracować. Oczywiście jest coś takiego jak długoterminowy kontrakt, w którym określamy, co klient chciałby osiągnąć (np. zmienić pracę, rozstać się z partnerem), przy czym na każdą sesję klient przychodzi z „bieżącym materiałem”, czyli z tym, co aktualnie dzieje się u niego i co w związku z tym przeżywa. Może być jednak tak, że klient sam będzie chciał analizować przeszłość lub też teraźniejsze wydarzenia wprost będą prowadziły do relacji z dzieciństwa. Niemniej jednak w metodzie POP decyzja o tym, w co klient chce zaangażować swój czas leży po jego stronie. Jako terapeuta mogę jedynie sugerować i podpowiadać, które obszary czy problemy są moim zdaniem warte przepracowania przy czym ostatecznej decyzji nie będę podejmowała. Kluczowy jest zawsze ten problem, z którym identyfikuje się klient.
2. Na czym polega praca ze snem?
Jest wiele sposobów pracy ze snami, najczęściej klient opowiada co mu się śniło dowolnie wybranej nocy, przytaczając sen wzbudzający jego emocje. Wspólnie przywołujemy skojarzenia wobec konkretnych postaci, scen, przedmiotów pojawiających się w tej opowieści i razem stawiamy hipotezy służące jej interpretacji. Przy czym sama interpretacja jest to próba zrozumienia snu wyłącznie pod kątem tego, czego doświadcza klient. W ten sposób docieramy do podświadomości, w której kryją się zepchnięte tam uczucia i emocje, na co dzień niedostępne. Ujawnione, stają się cennym materiałem do pracy terapeutycznej.
3. Ile czasu potrwa terapia?
Tego nie da się przewidzieć ani precyzyjnie zaplanować. Oczywiście jeśli klient jest zdecydowany i z góry wie, że zamierza chodzić na terapię np. 3 miesiące to możemy tak się umówić ale to są rzadkie sytuacje. Generalnie pracuję nad tym aby klient poczuł się lepiej i mógł się rozwijać – jest to proces, którego dynamiki ani tempa nie da się z góry przewidzieć. Mam klientów, którzy kończą terapię po pół roku, mam i takich, którzy korzystają z niej dwa lata. Czas trwania zależy od wielu czynników, między innymi od osobowości klienta, jego otwartości i gotowości na terapię oraz tego czy ma już za sobą jakiekolwiek wcześniejsze doświadczenia terapeutyczne.
4. Czy mogę w każdej chwili zrezygnować z terapii?
Generalnie można wszystko, a więc także można przerwać terapię w dowolnym momencie. Natomiast warto wtedy poruszyć ten temat na spotkaniu i wspólnie zastanowić się z czego wynika pragnienie zerwania terapii, co takiego się wydarzyło, w jakim miejscu terapii jest się w danej chwili. Istotne jest aby na bieżąco wnosić do terapii przemyślenia i odczucia, również te, które kierujemy do terapeuty. Emocje pojawiające się między klientem a terapeutą są znaczące. Ich ujawnienie, choć czasami trudne, dla całości procesu terapeutycznego może okazać się kluczowe. Podsumowując, jeżeli klient chce odejść – nie zatrzymam go, przy czym ważne abyśmy mogli o takiej sytuacji porozmawiać.
5. Czy podczas sesji można jeść?
Tak – można ale jak pokazuje praktyka, nie ma to czasu.
6. Czy jeśli jakieś tematy będą dla mnie trudne, wstydliwe to i tak powinny być poruszone?
O tym w jaki sposób się zachowujemy decydują między innymi wzorce i schematy, którymi posługujemy się na co dzień. Bardzo ważną częścią terapii jest znalezienie swojej podmiotowej woli, decydującej o tym co się chce a czego się nie chce robić i oddzielenie jej od poczucia powinności. Istotne jest odzyskanie wolności decydowania, nie zaś trwanie w zaspokajaniu zewnętrznych oczekiwań, takich jak chociażby wymogi systemu lub wola innej osoby. Terapia jest miejscem, w którym uczymy się nowych zachowań i nowych wzorców bycia w relacji, dlatego nie ma czegoś takiego jak „coś co trzeba robić, czy tematy, o których powinniśmy mówić”. Ważne jest to, czego sam klient chce. Podczas terapii wydarza się to, co wydarzyć się powinno, choć nie zawsze jest to logiczne, oczywiste i zrozumiałe. Jest to miejsce, w którym stoję zawsze po stronie klienta i towarzyszę mu niczego nie narzucając, stwarzam jedynie dogodną przestrzeń dla rozwoju całości procesu.
7. Czy możemy przejść na „Ty”?
Tak, możemy.
Napisz do mnie
jeśli chcesz się zapisać lub masz dodatkowe pytania